توی ماشین نشستم و چشم دوختم به صفحه گوشیم و با انگشتهام رو کیبورد ضربه میزنم خیابونها شلوغه ظاهرا همه چی آرومه .شارژ گوشیم در حال تموم شدنه پس باید سریع تر عرض ادب کنم .
باسلام و احترام خدمت دوستان عزیز بلاگفایی خودم
اینطوریو دوسش ندارم مث نامه های اداری
سلام ،سلام،سلام خوشگلهای من
واااای حس میکنم دارم مث خاله شاهدونه قصه میگم این جورش دوس ندارم
سلام ساده صمیمی ؛حال من شکر بدک نیست ؛شما خوبید ؟
مدت زیادی ننوشتم بعد هفته دفاع مقدس و هفته ملی کودک و اون تابستون داغ و پر هیاهو میتونم یه نفسی بکشم و بدون استرس به وبلاگ سری بزنم و مطالب دوستانمو بخونم .دیشب داشتم وبلاگ قبلیمو چک میکردم از سال ۹۲ داشتم نظرات دوستانمو میخوندم یهو یاد یسری دوستان افتادم به وبلاگشون سری زدم خیلی ها دیگه نمینویسن .یه عده هم مث من هنوز اینجا براشون امن ترین خونه ست .دارنش زیاد نمینویسن اما بهشون دلگرمی میده شاید چون باهاش خاطره دارن .جالبه خاطره ها با ادم چیکارا که نمیتونه بکنه .وای از روزی که بعضی خاطرها هم عادت بشه اونوقت مث پیام بازرگانی برا یه لحظه میان و میرن بدون هیچ واکنشی .
میگم بد نیست حالا که خواسته و ناخواسته وقتی داریم براهم خاطره میسازیم خوبشو بسازیم نشه یه وقتی انقدر همو اذیت کنیم که حتی اسم همدیگه رو نخوایم به زبون بیاریم ها نظرتون چیه ؟مطمئنم همه تایید میکنید
اما .
پ ن :وقتی داشتم وبلاگهارو چک میکردم یهو برا باز کردن یه وب دستام لرزید اما خواستم فقط ببینمش دلم برا رنگ صورتی خونش تنگ شده بود
مامان نازدونه هارو میگم جای خالیش تو خونه هنوز حس میشه
هرجایی دوست خوبم خدا پشت و پناهت
یه ,برا ,خاطره ,مث ,ها ,داشتم ,چک میکردم ,یه لحظه ,برا یه ,لحظه میان ,و میرن
درباره این سایت